Europese gasprijs daalt stevig nu er staakt-het-vuren is bereikt
Koen Kuijper 
De Europese gasprijs is vanochtend fors gedaald nadat een staakt-het-vuren tussen Iran en Israël lijkt te zijn bereikt. De handelsdag begon met een daling van zo’n 12 procent ten opzichte van de slotstand van gisteren, met een gasprijs rond de 36 euro per megawattuur op het toonaangevende handelsplatform TTF.
Op 23 juni schoot de gasprijs nog omhoog naar het hoogste niveau in maanden, als gevolg van de opgelopen spanningen in het Midden-Oosten.
Grafiek
De actuele gasprijs bedraagt op het moment van schrijven circa 36 euro per megawattuur. In de grafiek hieronder is de daling van de gasprijs goed zichtbaar.
Energietarieven weer omlaag?
Door de gestegen gasprijs hebben veel energieleveranciers in de afgelopen dagen hun tarieven al licht verhoogd en overstapkortingen teruggeschroefd. Nu de spanningen wat lijken af te nemen, is de verwachting dat tarieven op korte termijn weer zouden kunnen dalen en kortingen zullen aantrekken.
Op Energievergelijk.nl vind je per leverancier de actuele gasprijs.
Gasprijs blijft onder druk
Hoewel de gasprijs nog steeds onder druk staat, is het nog hoogst onzeker of het het staakt-het-vuren standhoudt. Iran schijnt de wapenstilstand zelf al te hebben verbroken, meldden persbureaus.
Hoe dan ook reageren speculanten voorlopig positief op het nieuws, gezien de scherpe prijsdaling.
President Trump stelt dat de wapenstilstand het einde moet betekenen van de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël.
Geschreven door:
Koen Kuijper
Koen Kuijper, al jaren actief als energie-expert, volgt dagelijks de ontwikkelingen in de energiemarkt. Met advies op maat ondersteunt hij huishoudens en is hij het vertrouwde gezicht in de media.
Meer over Koen
Reageren?
Goel
Zelfs China waarschuwde Iran niet de Straat van Hormuz af te sluiten.
Feit is dat Iran zich in een conflict begaf waar zij niet door hadden wat de werkelijke machtsstructuren. Iran is militair een dwerg vergeleken met Israël, laat staan met de VS daarbij, laat staan met de gigantische economische energiebelangen van 80% van de wereld, inclusief zijn bondgenoten zoals China en Irak.
Nu zijn er nog wat schermutselingen heen en weer maar dat is slechts het eindspel naar een staakt het vuren.
Overigens hoop ik dat de strijd nog even door gaat zodat de oppositie nog een kans krijgt voor een revolutie en de Shahs eindelijk zelf eens worden opgehangen ipv onschuldige burgers.
David
@Goel
Interessant perspectief, maar het is een misvatting om Iran neer te zetten als een “militair dwerg” of een staat zonder inzicht in de geopolitieke machtsstructuren.
Iran opereert al decennialang binnen een complexe regionale orde, en heeft zich weten te handhaven ondanks sancties, regime changes en druk van zowel Israel als de VS. Dat getuigt eerder van strategisch doorzettingsvermogen dan van naïviteit.
De rol van Iran in de regio is veel meer dan militair. Het is ook ideologisch, diplomatiek en asymmetrisch. Het land heeft invloed van Jemen tot Libanon, via bondgenootschappen en milities die vaak effectiever zijn dan conventionele legers. Zelfs de VS en Israel erkennen dat een directe confrontatie met Iran enorme regionale gevolgen zou hebben, inclusief risico’s voor de wereldeconomie.
Wat betreft de Straat van Hormuz heeft ook China heeft belang bij open vaarroutes, maar dat betekent niet dat ze automatisch partij kiezen tegen Iran. Diplomatie tussen Iran, China en Rusland verloopt vaak buiten het zicht van de westerse media.
Goel
@David
“het is een misvatting om Iran neer te zetten als een “militair dwerg” ”
Iran had geen noemenswaardige militaire hardware en nu al helemaal niet meer.
“of een staat zonder inzicht in de geopolitieke machtsstructuren”
De Mullahs leven in een volkomen verwrongen realiteit; in een religieuze waan waarin feiten niet worden erkend en er geen oorzaak-gevolg is maar slechts Allah-gevolg. Het gevolg (pun intended) hiervan is dat alleen tactisch kunnen denken (en zelfs dat beperkt) en niet strategisch. Een bewijs hiervan is dat zij dachten ongehinderd nucleaire wapens te kunnen gaan maken zonder dat daar grote gevolgen voor zouden komen. Een ander bewijs is dat zij denken de Straat van Hormuz te kunnen afsluiten zonder dat dit nog veel grotere negatieve consequenties voor hen zal hebben. Nog een bewijs is dat zij dachten Hamas in hun maniakale waanzin te kunnen ondersteunen zonder dat dat balletje terug zou worden gekaatst.
“Iran opereert al decennialang binnen een complexe regionale orde, en heeft zich weten te handhaven ondanks sancties, regime changes en druk van zowel Israel als de VS.”
Iran *overleeft* al decennialang in een zelf veroorzaakte complexe regionale orde. Dat zij zich met dood en verderf ten koste van het eigen volk heeft kunnen handhaven is geen strategisch doorzettingsvermogen maar slechts een bewijs dat repressie werkt, en dat slechts op tactisch niveau. Iran heeft geen strategische doelen gehaald en is daar zelfs verder weg dan ooit.
“Het land heeft invloed van Jemen tot Libanon, via bondgenootschappen en milities die vaak effectiever zijn dan conventionele legers.”
En wat is er nog over van die invloed? Wat is de effectiviteit nu? Waar is het strategische doel dichterbij gekomen?
“Zelfs de VS en Israel erkennen dat een directe confrontatie met Iran enorme regionale gevolgen zou hebben, inclusief risico’s voor de wereldeconomie.”
Elke oorlog op regionaal niveau heeft grote gevolgen. Dat er risico’s zijn voor de wereldeconomie is slechts door een eventuele blokkade van de Straat van Hormuz. Dat kan Iran niet *duurzaam* volhouden en de mondiale tegenstand, ook militair, die het daarmee ontketent is van een grootte die Iran niet eens kort kan volhouden. Iran heeft slechts wat anti-schip raketten die het vanaf trucks kan schieten op schepen. Als zij dit doen om Hormuz te blokkeren dan zijn de tientallen drones die erboven vliegen alleen al voldoende om ze te neutraliseren.
“Wat betreft de Straat van Hormuz heeft ook China heeft belang bij open vaarroutes, maar dat betekent niet dat ze automatisch partij kiezen tegen Iran.”
China kiest uiteindelijk altijd voor het eigenbelang. Het grootste eigenbelang van een dictatuur is overleven. Als China grote delen van zijn olietoevoer moet ontberen dan gaat dit ten koste van de Chinese economie en leidt dit tot werkloosheid en onrust, die al heerst in China door grote schulden, werkloosheid en weer fors toenemende armoede. Daarom heeft China Iran al publiekelijk gewaarschuwd, wat veelzeggend is.